"Sadece acı tanır kendini, başkasına bir şey bırakmadan..."

Semiha Kavak

2. I S S I Z L I K    S Ü R Ü S Ü

Sıcak bir buğu düşürdüler ceplerinden, kışın gelişini
gözlerime yıkan gölgeler, ölüme giderken. Sonuna vardım
ufuk renginin, gündüz rüyalarımda gördüğüm. Gün sayıyor
kör eşgalim. Sönüyor gülüşüm, gülün bağrında ikindi vakti.
Zaman çağlıyor, ömrümü biçmeden. Çölde ıssızlık sürüsü
gecelerim. Pencerelerden akan yollarda usulca büyüyor
hüzün. İsyan dumanları. Bir kıyı, boğulduğum. Suçluyum.
Talan edilmiş sokaklara yeleler taktım, yenilgilerimi
asmak için. Korku salmış düş dudaklarına. Üzgünüm.

Kaan İNCE

KALBİM

 bir dağ başı kuytusunda kırılan çiçek

iner senin ırmaklarında yunar
çünkü kalbim
acıyı sevdaya dönüştürmek 
hünerin senin

Aydın YALKUT