solmaya başlamadı henüz anılar
titrek ve çırılçıplak geceye
alacakaranlık sancısı gibi
çökmüş yorgun bedene
kanadı kırık bir kuş
el değmemiş ormanda
yok ettiğimiz umutlar
yerlerde paramparça
insanlar ağlıyordu
soluyordu çiçekler
aylardan eylül'dü
kara yasta türküler
sessizliğe gömüldü
haykıran öfke seli
ne yaz kaldı ne bahar
uzak ufuklarda beşinci mevsim gibi
ferda balkaya çetin
