ÖZLEM

Şimdi tarlalarda güneş vardır,
Karlar donmuştur otların uçlarında,
Artık akşamları dinlenemem
Başım avuçlarında.

İçi korku dolu kış gecesi
Hiç yatağın yok mu sıcak!
Dağları dolduran kır çiçeği
Hangi rüzgârlar seni koklayacak!

Saçlarımı kesip rüzgâra atacağım!
Ta ki haber götürsün bir gün sana!
İçimde bir şeytan var, diyor ki:
Aklına ne gelirse yapsana.

Ben bu şiiri yazdım atlı talimde
Bulunduğum şehir Istanbul'du,
Ağır ağır kar yağıyordu,
Atımın yelesi bulut renginde.

Cahit Külebi

"Bir adın vardı senin, Tomris Uyar’dı

Adını yenile bu yıl, ama bak tomris uyar olsun gene

Ben bu kış öyle üşüdüm ki sorma, oysa güneş pek batmadı senin evinde söyle

Ben seni uzun bir yolda yürürken gördüm müydü hiç." 

Edip Cansever

Yaşama Dair

"Yaşamaya zaman ayırın, zira zaman bunun için yaratılmıştır…

Düşünmeye zaman ayırın, başarının bedeli budur…

Sevmeye zaman ayırın, güçlü olmanın kaynağı budur…

Etrafınıza bakmaya zaman ayırın, günler bencilliğinize yetmeyecek kadar kısadır…

Terbiyeli olmaya zaman ayırın, insan olabilmenin sembolü budur"…

Goethe

Sevmeye başlayınca eskisinden bambaşka bir kişi olduğumuzu anlarız.

Pascal

Dünden öğren, bugün için yaşa, yarın için hayal kur. Japon Özdeyişi

UÇURUM, SU, KIRLANGIÇ

Alnın bir uçurum
önce gözlerimin
sonra dudaklarımın düştüğü
ve her seferinde
saçlarına takılıp kaldığı bir uçurum

Serin bir su alnının kokusu
Bu çok sıcak şehirde
birdenbire önüne çıkan
yenileyen dirilten
serin bir su

Gözlerin
yükü ağır iki kırlangıç
Bana doğru kalbime doğru
uçan uçan iki kırlangıç
Kimi zaman değip geçen
kimi zaman çarpıp kalan
karanlık şeylerden aydınlıklar taşıyan
sevinçle kederi
aşkla çileyi
bugünle yarını yansıtan
iki kırlangıç 

Süreyya BERFE

Hayatın anlamı nedir?

Hayatın evrensel, herkesin oybirliği ile kabul edeceği bir anlamı yoktur. Bu durum herkesin kendi hayatına anlam katmasını olanaklı kılar. Bu soruyu benim hayatımın anlamı nedir? şeklinde ifade etmemiz önemlidir. Bu sayede soruyu somut bir hale getirebilir ve kendimiz için nelerin önemli olduğunu düşünebiliriz.

fezabalkaya.com

ey mor dağlardan gülümseyip şahlanmış yüreğimi şiirlerle özeyen...

adı konulmamış bir izdüşüm

kelimelerle hükmeden bir kalp

bal renkli bir dünya

BENİM CANIM ÖĞRETMENİM...

 CANIM ÖĞRETMENİM

Sevgi dolu yüreğiyle,

Sanki annem gibi...

Şefkat dolu sözleriyle

Sanki babam gibi...

Bize bilgi öğretirsin

Sen bizim meleğimizsin

Yüreğimizde hep sen

Birincisin...

Şefkat dolu sözler onda

Sevgi dolu yürek onda

Bizi kucaklayan kollar onda

Benim CANIM ÖĞRETMENİM...

Bermina Kılıç

 Bilim ve Sanat Merkezi

uzaklarda / sevdakar çelik

mizah ve şiir

canınız çektiğinde birer tatlı kaşığı alınan çok etkili, ama reçete ile satılmayan bir ilaç yazıyorum size...MİZAH.!./ Sevdakâr Çelik

SENİ DÜŞÜNÜRÜM

Seni düşünürüm
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın

Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Bir yitirip bir bulurum al al olmuş yüzünü

Sebebi ne
Seni bir bıçak yarası gibi hatırlamamın
Sen böyle uzakken senin sesini duyup
Yerimden fırlamamın sebebi ne?

Diz çöküp bakarım ellerine
Ellerine dokunmak isterim
Dokunamam
Arkasından camın
Ben bir şaşkın seyircisiyim gülüm
Alaca karanlığımda oynadığım dramın

NAZIM HİKMET

YAĞMUR ÖNCESİ

 sulara daldı / kürekler sessizce
bu ıslığın artık nöbet değişimi
koştuğunu hepten unuturlar
_____ saldırıya kalkarlarken


gerçek bir mahzende
_____ oval pencereler
yakışıklı / esmer bir çocuktu
ve dışarıdan sızan solgun ışıkta
_____ saat beşi çalıyor
_____ alev alev yanıyordu


labirentin bir yerlerinde gizlenmiş;
küçük / kara baca,
________ tüterek,
____________ duman püskürerek
meydan okuyor gibiydi
*

sabahleyin yağmur yağıyordu.......................

*Ref RANNE 

çEviri: sevdakâr çelik /26.o3.2oo8

 ***

gizli saklı

uykularımı bölüyor şimdi

kulağımda ezgili sesin

ellerin benim ellerimde

geceye fısıldıyor ılık nefesin

içime sığdıramadığım düşlerim

akan ırmak gibi coşku seli

ilkyaz akşamlarında

ilk busenin tadı gibi

bahçesini özleyen kız

Yaşanmamış hatıralar

Yaşanmamış hatıralar bilirim
Büyülü sonbahar akşamlarında
Bulutlar üstünde su kenarında
Yalnız hayal edilen hatıralar
İşte; en ürpertici nağmelerle
Bizim şarkımızı söyliyen rüzgar
Sen dudağında gülümsemelerle
Ben gözyaşlarımla, bu alemdeyim
Fakat yine bizbize, başbaşayız
Duymasan düşünmesen de; unutma
Bir daha bu anı yaşıyamayız.
 
-II-
 
Görülmemiş manzaralar bilirim
Karda, kışta, belki de ilkbaharda
Hür denizlerde, kuytu ormanlarda
Sadece hissedilen manzaralar
Bak. Dinle, neler anlatıyor yağmur
Üşüyorum üşüyorum beni sar
Karanlık başladı, gitme ne olur
inan değişen manzaralar değil
Kilometreler ayıramadı bizi
Fakat bir gün gelir de birleştirir
Beyaz bir güvercin kanadı bizi
 
-III-

Söylenilmemiş mısralar bilirim
Hüzün dolu yağmurlu gecelerde
Alev çalgılarının sustuğu yerde
Yalnız, yalnız düşünülen mısralar
Bilinmeyen şeyler huzur içinde
Bilmenin bilinmez bir korkusu var
Bak bütün rüyalarım nur içinde
Çünkü, bugün havasını kokladığın
denizaşırı bir diyar bilirim
Ve o diyarda seninle beraber
Yaşanmamış hatıralar bilirim.

Ümit Yaşar Oğuzcan

          Yazıyorum çünkü içimde susturamadığım bir ses var...

 

Sylvia Plath

Akşam üstü rüyası

Akşam üstü rüyası
Şimdi gemiler geçer uzaklardan
Gönlüm güvertede sereserpedir.
Işıklı geceler,saz sesleri, peynir ekmek
Ne biletim ne param ne dostum var
Pır pır eder yüreğim bakındıkça...
-Uyan Turgut um, garibim, uyan
Bura Terme'dir.

Terme köprüsünden kamyonlar geçer,
Irgatlar üç orada beş burada konuşurlar
Bir gece başlar, yarı siyah, yarı kırmızı
Cigaramı yakar evime dönerim...
-Gidin gemiler, gidin
Vardığınız yerlere selam edin
Gün olur bütün kaygılardan uzak
Ben de gelirim...

Turgut Uyar

BİR GÜN SABAH SABAH

Bir gün sabah vakti kapıyı çalsam,
Uykudan uyandırsam seni:
Ki, sisler daha kalkmamıştır Haliç ten.
Vapur düdükleri ötmektedir.
Etraf alacakaranlık,
Köprü açıktır henüz.
Bir gün sabah sabah kapıyı çalsam...

Yolculuğum uzun sürmüş oldukça
Gece demir köprülerden geçmiştir tren.
Dağ başında beş-on haneli köyler,
Telgraf direkleri yollar boyunca
Koşuşup durmuş bizle beraber.

Şarkılar söylemişim pencereden.
Uyanıp uyanıp yine dalmışım.
Biletim üçüncü mevki,
Fakirlik hali.
Lüle taşından gerdanlığa gücüm yetmemiş,
Sana Sapancadan bir sepet elma almışım.

Ver elini haydarpaşa demişiz,
Vapur rıhtımdadır pırıl pırıl,
Hava hafifden soğuk,
Deniz katran ve balık kokulu.
Köprüden kayıkla geçmişim karşıya,
Bir nefeste çıkmışım bizim yokuşu...

Bir gün sabah sabah kapıyı vursam,
-Kim o dersin uykulu sesinle içerden.
Saçların dağınıkdır, mahmursundur.
Kimbilir ne güzel görünürsün sevgilim,
Bir sabah vakti kapıyı çalsam,
Uykudan uyandırsam seni,
Ki, daha sisler kalkmamıştır Haliç ten.
Fabrika düdükleri ötmektedir.

Turgut Uyar

serencam

bir hüzünlü andır çocuk adımlarından yankılanıp akan ıslak kente

sitemidir / camlarda kalan o ümitli bekleyişin

bakışlarıdır / ağacın yeşilini toplayan  amazon ormanlar arasından

 dostane bir yaslanıştır dinginlik veren hırçın bir ummana 

  sancıtır içimizdeki billur ırmakları efsunlaşır şiir ve gölgeler  

ve  toprak…koklanabilir –can- duruyorsa bir kentin karmaşasında

umut  gövertir bir dokunuş beynimizin yangınları çoğalıp duruldukça

  bir yara ki ah!.. sızlar gizliden gecenin koynunda biraz naz biraz  isyan

umarsız bir serzeniştir  -bilinir- gülün bülbüle duyduğu aşk

çok oldu dinlemeyeli yanık bir kavalın nağmelerini faniliğimizden

olsa da dağıtır bir alacaklı rüzgâr dumanlı vadilerden geçirerek yelelerini

 bir ağıt başlar ertelenmiş sabahlardan  / insana bir insan ağlar ancak

ferda balkaya çetin

ekim / 2011

bir şarkılık vals

 ruhumu okşayan bir keman sesi

dinle kalbimin titreyişini

karışır rüzgâra hazin bir vals

şarkılar iletir özleyişini

bahçesini özleyen kız

şiir...

 

taptaze bir bahar gibi…
onu var kılan, şairin yaratıcı ruhundan doğan güçlü imgeler.
müzikteki ezgiselliğin sözcüklere yansıması,

 Neruda’nın dediği gibi bir şarkı olmasındandır belki de şiirin…
içinde yolumuzu kaybedip sonra kendimizi bulduğumuz bir yer.
yaşamın içindeki an / lardan yüreğimize akan coşkun bir ırmak…,

bahçesini özleyen kız

ÜSTÜ KALSIN

Ölüyorum tanrım
Bu da oldu işte.

Her ölüm erken ölümdür
Biliyorum tanrım.

Ama, ayrıca, aldığın şu hayat
Fena değildir...

Üstü kalsın...

******************************************************************************

TREN 

Nereye bu gece vakti?
Güzel tren, garip tren?
Düdüğün pek acı geldi,
Hatıra neler getiren.
Çokmudur mendil sallamam;
Her yolcu az çok aşinam,
Haydi, yolun açık olsun;
Geçtiğin köprüler sağlam,
Tüneller aydınlık olsun. 

 Cahit Sıtkı Tarancı

mor düşünceler...

hep merak ederim güneş

nasıl iner ufuklardan göğün mavisine tutunarak 

ve hangi zamanına düşer dönencenin pür-melal

gün bitecektir

nesneler uçuşacak

toprağın  kadifesinde buluşacaktır
nazlı bir ırmak ve kum taneleri

bahçesini özleyen kız

Rahatı Kaçan Ağaç

Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adını bile duymamış
Tanrının işine bakın.

Geceyi gündüzü biliyor
Dört mevsim, rüzgârı, karı
Ay ışığına bayılıyor
Ama kötülemiyor karanlığı.

Ona bir kitap vereceğim
Rahatını kaçırmak için
Bir öğrenegörsün aşkı
Ağacı o vakit seyredin.

Melih Cevdet Anday

kurutulmuş gül yaprakları ve bir ceviz tanesine sone

sıyrılıp bedeninden tınısına karışmış sesinin / gül yaprakları

  çoğalır ıssızlığında mevsimlerin / gün düşlerinde buluşup

    kıpırtıları düşer gönlüme gün ağarırken öze tutunmalarının

erguvanları kalır / biraz yeşil biraz da sarınır kahverengiye   

 nazlı şafaklar sökülür  kavuşmalarından mis kokularla

ağır alımlıdır zaman  sınar algılarımızı  sabrımızı sınar

güzün bitmez gazeli  ah ne hüzündür ki o  / iner yüreğimize

 toprağına binbir bereketle  akar  nuru sabah ezanlarının

 kimbilir kaç gözyaşı damlamıştır  iç yangınlarında yaprağına

 ama narin ama eşsiz ama  kırgın ama  bahtiyar

çılgınca renk açardı göğün damarlarından tutunup sevgiliye

söyle ey can kaç ceviz buluşmuştur ki gül yapraklarıyla

nice yağmurlardan ayazlardan kurtarıp tenlerini 

 düşüp önüne güneşin / hesabını sormadan uzak iklimlerde yaşamanın

ferda balkaya çetin

ekim / 2011

Ceviz Ağacı

Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
Budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
Koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

Nazım Hikmet Ran

Kız Kardeşimin Türküsü

Göklere inanırdım eskiden, ama sen, denizlerin derinliğini gösterdin bana, ölü kentleri, unutulmuş ormanları, boğulmuş gürültüleriyle. Gök şimdi yaralı bir martı, süzüldü denize. Sana kargaşalığın üzerindeki köprüyü kurmaya çalışan bu el kırıldı. Bak bana: ne kadar çıplak ve suçsuz duruyorum önünde. Üşüyorum, bacım. Kim getirecek bize ellerimizi ısıtacak güneşi? Susuyorum. Dinliyorum. Kimseler geçmiyor gecemizin karanlık sokağından. Yıldızlar kazaya uğramış karanlık surların ucunda sendelerken koparıp alınan bir kartalın paslanmış gözlerinde. Bağlı ellerin kapıyor çıkış yolunu. Yalnız senin sesin adımlıyor gecenin dehlizini çarparak taşlara uzun kılıcını. Vakit geç. Ölüm geri çeviriyor beni. Hayat istemiyor. Ben şimdi nereye gidebilirim ki?  Yannis Ritsos

 

Canım, Sevdiğim, Yüreğim

Bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin...
Bu parmaklıklar, bu demir kapılar, bu hava, inan...
Bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü,
Bazen bir serçe kadar güçsüzsem, bir nedeni vardır...
Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu.
Hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi.
Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim.
Damla damla birikiyor insan.
Damla damla sevgili...
Bir gün akıp gideceğiz hayata...
Duvarlar yıkılacak, açılacak bütün kapılar bilesin.
Benim yüreğim sensin şimdi, seni vurur durur...
Ve yine damla damla çoğalıyorsun içimde.

Yılmaz Güney

"Yavaş git, ruhum yetişemiyor sana dedim, içimden kopan yolcuya

Dursaydı ağaçların gözyaşlarını dinletecektim

Ruhun sendeyse hâlâ bir ağaca emanet et onu

Dünyaya yalnızca hayvanların ve ağaçların itirazı var

.......

Zeytini dinledim beklemeyi öğrendim, akasyadan gitmeyi,

Vuslatı ceviz ağacından, limonun dediği ayrılığı ve aşkı nardan

Ağaçlar komşumuzun evidir, ruhumuz gülümsüyor avlusundan"

Haydar Ergülen

********************************

"Çocukluğumdan söz etmek isterim sana, eğer sıkılmazsan. Bir gün otururuz evde, ben sana hayatımı anlatırım dakika dakika. Kaç yaşımdaysam, o kadar yıl sürer konuşmam.. Sonra da sen anlatırsın. Sevdiğin filmleri, sevdiğin parçaları, sevdiğin canlıları, sevdiğin... Hep sevdiğin şeylerden konu açarsın. Ben sıkılmam. Ben seninle sıkılmamayı seni ararken öğrendim. Seni hayal ederken keşfettim sıkılamamanın azametini. Bir insan bir insanı sıkamaz. Bir insan canı isterse sıkılır. Hacimler açarım sana içimde, dolman için, oraya akman için. Hacimler açarsın bana, çağlayarak gelirim. Endişelenmen gereksiz.." 

küçük iskender

 

Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil

Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.

William Butler Yeats

farkında olmalı insan / can yücel

Can Yücel - Tersten Yaşamak

  Yaşamın en tatsız tarafı sona eriş seklidir..
Şüphesiz ki yaşamı tersten yasamak daha güzel,
Hatta mükemmel olurdu.
Nasıl mi ?
Cami'de uyanıyorsunuz. Bir tahta
sandık içersinde, Herkes karsınızda
saf durmuş, iyiliğinize dua ediyor
ve tüm haklar helal edilmiş
vaziyette.tabuttan doğruluyorsunuz, yaşlı,
Olgun ve ağırbaşlı olarak.
Herkes etrafınızda, büyük bir
İtibar, iltifatlar, çocuklar torunlar hepsi
Hazır.arabanıza kurulup evinize gidiyorsunuz.
Doğar doğmaz devlet size
maaş bağlıyor, aylık veya üç ayda bir maaşınızı
alıyorsunuz. Ne güzel, hazır maaş, hazır ev....
Altmışlı yaslara kadar hersek garanti, huzur
içinde yaşıyorsunuz. Sağlığınız gittikçe düzeliyor,
kaslar güçleniyor, kuvvetleniyorsunuz. Bir gün
çalışmak istiyorsunuz ve ise ilk başladığınız gün
size hoş geldin hediyesi olarak bir plaket ve altın
kol saati veriyor patronunuz.. Ve genel müdürlük
veya bunun gibi yüksek bir makamdan tecrübeli bir
insan olarak ise başlıyorsunuz. Herkes karsınızda
el pençe divan...vücudunuzda da bazı hoşa giden hareketler
de başlıyor. Gittikçe zayıflıyor forma giriyorsunuz.
Diğer hormonal aktiviteler artıyor,
fevkalade.....aman ne güzel günler başlıyor...
Derken bir gün patron size artık üniversiteye
gitsen daha iyi olur diyor. Bu arada babanız ortaya
çıkmış, "fazla çalıştın" diyor "artık eve dön, isi
bırak, okumaya basla, harçlığın benden olsun..." keyfe
bakar misiniz ?
Okuduğunuz dersler gittikçe kolaylaşıyor. Ekmek elden,
su gölden bir dönem başlıyor. Partiler, diskotekler,
kızların sayısı artıyor. Derken Anne ve babanız sizi
götürüp getirmeye başlıyor, araba kullanma derdi de yok
artık....
Günün birinde sizi okuldan da alıyorlar, "evde otur,
keyfine bak, oyuncaklarınla oyna" Diyorlar..
Mamanız ağzınıza veriliyor, zaman zaman altınızı
bile Temizliyorlar, hatta bu durum alışkanlık yaratıyor
ve hiç tuvalet kullanmamaya başlıyorsunuz.
Derken anneniz bir gün size süt verme
kararını alıyor ve başka bir keyifli dönem başlıyor.
Mama artık her yerde, her an ve en taze şeklinde
hazır. Bir gün karanlık ilik ve sıcak bir ortama
giriyorsunuz. Beslenmek için ağzınızı açmaya
dahi gerek yok, bir kordondan besleniyor,
sıcacık, yumuşacık, gürültü ve patırtısız bir
ortamda yasıyorsunuz.
Küçülüyor, küçülüyor, ufacık bir
hücre halini alıyorsunuz.
Ve günün birinde müthiş bir
Olayla hayatiniz bitiyor...

Bang Bang My Baby Shot Me Down - Nancy Sinatra

I was five and he was six
Ben beş yaşındaydım o da altı
 

We rode on horses made of sticks
Sopadan yapılmış atlarımız vardı
 

He wore black and I wore white
O siyah giyerdi ben de beyaz

He would always win the fight
Oyunu hep o kazanırdı

Bang bang ...

...

hiçbir pul hiçbir zarfa yakışmıyor

Hiçbir pul hiçbir zarfa yakışmıyor
Hiçbir zarf üçbeş satıra
Ne zaman yanyanayız işte o zaman
Doyamıyoruz tenlerimizin bitmez tükenmez sorgusuna.

Bırakmak bırakılmak demeyelim
Durmadan yer değiştiriyor anlamlar da
Ben ki bir boşluk kadar büyümüşüm bu yüzden
Sanki kış aylarında bir uçurumda.

Anlarım sedir ağacının dilinden
Ve usta bir aslan terbiyecisinin ruhundan da
Hiç anlamaz olur muyum öpüşünü de kalbimi
O öpen sensen bir de dalgaları çekiştiren bir kız çocuğuyla.

Hepsini biliyorum, hepsi aklımda
Hepsi de hiç kımıldamayan bir duman gibi havada.

Edip Cansever

AĞAÇLA SARMAŞIK

Ağaçla Sarmaşık

Burada, bu eski Darüşşifa''da
Birbirine âşık iki genç varmış.
Kızın bulunduğu yer loş bir oda,
Oğlanın kaldığı yer daha darmış.

Her sabah avluda buluşurlarmış,
Doluncaya kadar bir kum saati,
Kızın etrafını periler sarmış,
Oğlanın altında bir sihir atı.

Nihayet bir zaman gelmiş, sıhhati
Düzelmiş bu iki sevdalı gencin
Bir anda kaybolmuş hayatın tadı,
Meğer saadetmiş bu onlar için.

Son defa yan yana gelmiş ikisi,
And içmiş bir daha ayrılmamaya;
Kandırıp bu iki âşık herkesi,
Yeniden girmişler Darüşşifa''ya

En sonda acımış onlara Hızır,
Yaptığı bir iksir varmış kendinin,
Uyuduğu zaman Başhekim, Nazır
İlacına katmış her ikisinin.

İçince iksirden bu iki âşık,
Dünyası değişmiş her iki canın,
Kız bir ağaç olmuş, oğlan sarmaşık,
Issız bahçesinde Darüşşifa''nın.

Ahmet Kutsi Tecer
Edirne /1957

 Çift yataklı odalar

Çift yataklı odalarda tek yatardım eskiden

Tek döşekli odamda uyutmuyor kalabalık

Zeki Müren

konuşan fotoğraflar...

 

sevgiye dair...

bir çocuğun bakışlarındaki sevginin içtenliğini
yüreğinizde hissetmek isterseniz 
önce
o çocuğun  ruhuna dokunmalısınız

  ve aynı içtenlikle ellerine...

bahçesini özleyen kız

geceydi

geceydi

savruluyordu şehrin yıldızları

nehr'olup akan zaman üzerine

ruhum dökülüyordu tebessümlerden

geceydi

bir bahar ışıltısı gibiydi gözlerin

denk düşüyor düşlerimin rengine

uçuşuyordu saçlarım kendiliğinden

geceydi

bir orman derinliğindeyken kelimeler

yemyeşil akıyor şiir ayın aksine

 ellerim büyüyordu bedeninden

geceydi
usulca karışıyordu toprağa ılık bir ten

ve yağmur yağıyor kar çiçeklerine

gün ışığı sızıyordu penceremden

13 temmuz 2011

ferda balkaya çetin

İçin yanarken üşümek,

Yüreğin kan ağlarken gülmek,

Özleyip de sevdiğini görememek..

İşte aşk bu olsa gerek!

Can Yücel

Seveceksen, yalnız kaldığında aklına geleni değil, hiç aklından çıkmayanı seveceksin.

Can Yücel

!..?..

Gelmiş Bulundum

 Ben mişim—neymiş?—su sesiymiş

Oymuş—cam kırıkları gibi gövdemi yakan—

Yanağında sardunya kokusuyla yazdan

Kimmiş o gelen ya giden kimmiş

Bir yabancı mı, yoksa bir ermiş

Değilmiş, bir çağrı bile yokmuş uzaktan.

Güneş mi batarmış bir özel isim bitirir gibi

Yanmış bir ağacın yaprakları mıymış kımıldayan

Ne kalmış bir önceden ya da bir sonradan

Kim koparmış dalından bu yabani incirleri

Ya kimmiş kıyıya çeken hayalet gemileri

Ne yazılmış nereye bu garip kargaşadan.

Yıldızlar, büyülü ülke, adımı unutturan

Bir kaya, bir ot, bir akarsu

Hangi yaz şarkıcılarının ürpertili korosu

Ki bütün ölüleri sığa çıkaran

Ve kenti bir ölüm derinliğine salan

Yani bir gül solarken bir gülün açma korkusu.

Şiirler yazdım, kitaplar okudum

Elime bir bardak aldım, onu yeniden oydum
Derinlerde kaldım böyle bir zaman
Kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan

Ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları

Söylesin benimle biraz bir kere gelmiş bulundum.

Haydar Ergülen

***
"Ben eğilmem gündüz ama,

Geceleri kanatırım kendimi."
Metin Altıok

"Güçtür!" dese de ŞAİR, "Mutluluk resmi yapmak..."

bilsemli gülen yüz

***

"Güçtür!" dese de ŞAİR, "Mutluluk resmi yapmak..."

 Mutluluğun resmini çocuklar yapar ancak!

Sevdakâr ÇELİK

zifiri karanlığında gecenin/ üşür yüreğim...

en içten ve en masum...

''Hafıza tuhaf bir sanatçıdır, hayatın renklerini yeni baştan çizer, yalnızca en güzel çizgileri, heyecan verici eğrileri korumak için vasat olanı siler.''

Marc Levy

karmaşık şiirler-3

 bir derin düşünceyle gömüldü güneş

mor halkalar içinde durgun denize

renkler yorgun kent yorgun

bir işaret bekliyor göğün aktığı yere...

bense / kendi yüzümün frezya masumluğunda

ışıyan gözlerimi seyrediyorum / yağmur bereketinde

kımıltısız bedenimle...

bahçesini özleyen kız

ellerin!..

DÜŞLEMİN BASAMAKLARI

Yarın günlerden ağustos böceği

Sen hep önden git

Gözlerindeki bilinmezlikler gibi.

Sen süreksizliğin imgesi

Sen arkada kal

Cam, kaya, put, masal öncesi.

Yarın günlerden taşkınlığımızın yüreği

Sen benimle ol

Boşluğun kuşlarla hafiflemesi.

Serçe balkonunun sevinci

Sen hep önden git

Tanıdık bakış dudağının ucundaki.

Yarın günlerden yorgunluk çiftliği

Sen arkada kal

Kaderimin lodos böceği.

Yüreğimin daha az karanlık güneşi

Sen benimle ol

Uçurdum gözlerindeki çiçeği.

Melih Cevdet Anday

Bu dünyada ilerleyen kişiler kolları sıvayıp istedikleri ortamı arayan, bulamayınca da yaratan kişilerdir.

Bernard Shaw

"Ya İstiklâl, Ya Ölüm!"

ATATÜRK'TEN SON MEKTUP

eşsiz insan 

Siz beni hâlâ anlayamadınız,

Ve anlayamayacaksınız çağlarca da,

Hep tutturmuş "yıl 1919, Mayısın 19'u" diyorsunuz,

Ve eskimiş sözlerle beni övüyor, övünüyorsunuz.

Mustafa Kemal'i anlamak bu değil,

Mustafa Kemal ülküsü sadece söz değil.

Bırakın o altın yaprağı artık,

Bırakın rahat etsin anılarda şehitler,

Siz bana neler yaptınız ondan haber verin,

Hakkından gelebildiniz mi yokluğun, sefaletin,

Mustafa Kemal'i anlamak yerinde saymak değil,

Mustafa Kemal ülküsü sadece söz değil.

Bana muştular getirin bir daha,

Uygar uluslara eşit yeni buluşlardan;

Kuru söz değil iş istiyorum sizden anladınız mı,

Uzaya Türk adını Atatürk kapsülüyle yazdınız mı,

Mustafa Kemal'i anlamak avunmak değil,

Mustafa Kemal ülküsü sadece söz değil

Hâlâ o acıklı ağıtlar dudaklarınızda,

Hâlâ oturmuş 10 Kasımlarda bana ağlıyorsunuz,

Uyanın artık diyorum, uyanın, uyanın,

Uluslar, fethine çıkıyor uzak dünyaların.

Mustafa Kemal'i anlamak göz boyamak değil,

Mustafa Kemal ülküsü sadece söz değil

Beni seviyorsanız eğer ve anlıyorsanız,

Laboratuvarlarda sabahlayın, kahvelerde değil,

Bilim ağartsın saçlarınızı, kitaplar,

Ancak böyle aydınlanır o sonsuz karanlıklar.

Mustafa Kemal'i anlamak ağlamak değil,

Mustafa Kemal ülküsü sadece söz değil.

Demokrasiyi getirmiştim size, özgürlüğü

Görüyorum ki hâlâ aynı yerdesiniz hiç ilerlememiş;

Birbirinize düşmüşsünüz halka eğilmek dururken,

Hani köylerde ışık, hani bolluk, hani kaygısız gülen,

Mustafa Kemal'i anlamak işitmek değil,

Mustafa Kemal ülküsü sadece söz değil.

Arayı kapatmanızı istiyorum uygar uluslarla,

Bilime, sanata varılmaz rezil dalkavuklarla,

Bu vatan, bu canım vatan sizden çalışmak ister,

Paydos öğünmeye, paydos avunmaya, yeter, yeter,

Mustafa Kemal'i anlamak aldatmak değil,

Mustafa Kemal ülküsü sadece söz değil.

Halim Yağcıoğlu