gecenin ortasında bölünüyor uyku
çığlık çığlığa
çığlık çığlığa
uyanır gibi/ taşın soğuk renginde/titriyor
ay/ı çevreleyen rotasız duygular/tarumar
dalgın parmaklarında rüzgârın/ bir kent/üşüyor
soyut kavramındayken umarsız bir sessizlik
dokunmak istiyor varlığına
ışıyan bir güç ellerim
öyle ki
gökyüzü ayaklarıma seriliyor
öyle ki
gökyüzü ayaklarıma seriliyor
evreni dengede tutan yasayla başlıyor
sonsuz sarılışım ve hayranlığım
özüne
destansı yaşamanın
ötesinden gülümsüyor olmalısın/ tarihin
destansı yaşamanın
ötesinden gülümsüyor olmalısın/ tarihin
iz bıraktığı yerden
bilmelisin
bilmelisin
varlığından/bir kent kutsanıyor
yeniden başlamalı en iyisi
çok yükseklerden süzülürken bir yaprağa yağmurun bereketi
şimdi kuşlar da serenatta
kalbim dinleniyor
bahçesini özleyen kız