mümkündür
taşın dile gelmesi
uzun bekleyişler
ardından
tanıdık bir fotoğraf yüzün
kederlerini taşır
ve esmer suskunluğunu
yılların
alnında
vakur ışıltılar
vakit ikindi
şiir gibiyim
bir şairin sevdasında saklı
ılık esintilerin gezindiği saçlarımla
giysilerim bahar
biraz çocukluk
biraz da aşktı nisan
alımlı
kırmızı bir gül kadar
geldin ya
şarkı söylüyor bir adam
masalını anlatıyor kuğulara
yüreğim yüreğinde geziniyor
parmak uçlarımda ürkek ceylanlar
vuslat!.. / zamanı
ölümsüz kılan
tut ellerimi avuçlarında
tut ve öp
öyle utangaç
öyle dilsiz
göğü çizerek bakışlarıma
ah nasıl da katılmak istemiştim sözcüklerin müziğine
biriktirdiğim hüzünlerimle
buğular yerleşir göz pınarlarıma
suskunluğum olur suskunluğun
el sallar bir kelebeğe
çocukluğum
mayıs
bilmezsiniz yüreğimden ne kışlar geçer
o hüzünkâr gitmelerin düşerken sessizliği
ferda balkaya çetin
20 nisan 2012
