yok en ufak bir kum tozu izi
bu sabah gözlerimde
ve buna rağmen kum taciri
altınından bir perde döktü dün akşam
uykulu bir küçük çocuğun
ılık, topraktan bir kedicik gibi
sarılırım kendime
şarkı söyleyerek beni sallayan
annemin, öpücüğünü bekleyerek
gülümsüyorum; sıcacık, müşfik
öylesine küçük elim onunkine sarılı
biliyorum, beni uyandıran,
bir melek,
beni usulca
şarkısı söylenen rüyalara götürmeye gelecek
Pascale Gisselbrecht
