bilgece dökülür her su damlası
külrengi bulutlardan gece yarısı
eski bir acının gözyaşlarına
fısıldar sonra bozmadan sessizliği
bülbülleri anlatır sonra/ ırmağını cennetin
berrakken yüreğim doğmamış bir gün gibi
gökyüzü yeniden mavi
dallar yeniden yeşil
umarsızca küçülür ufukta güneş / gecede ışık
evren küçülür
büyür sancısıyla sevdam / içinden düşlerinin
ruhum kırılgan / ama yürekli
çıkar kimliğinden gizlice ve sessiz
belleğine direnir
ferda balkaya çetin
