-mümkündür
taşın dile gelmesi
uzun bekleyişler
ardından-
tanıdık bir fotoğraf yüzün
kederlerini taşır
ve esmer suskunluğunu
yılların
alnında
vakur ışıltılar
-vakit ikindi-
şiir gibiyim
bir şairin sevdasında saklı
ılık esintilerin gezindiği saçlarımla
giysilerim bahar
-biraz çocukluk
biraz da aşktı nisan
alımlı
kırmızı bir gül kadar-
geldin ya
şarkı söylüyor bir adam
masalını anlatıyor kuğulara
yüreğim yüreğinde geziniyor
parmak uçlarımda ürkek ceylanlar
-vuslat! / zamanı
ölümsüz kılan-
tut ellerimi avuçlarında
tut ve öp
öyle utangaç
öyle dilsiz
-göğü çizerek
bakışlarıma-
buğular siner göz pınarlarıma
suskunluğum olur suskunluğun
el sallar bir kelebeğe
çocukluğum
mayıs
bilmezsiniz yüreğimden ne kışlar geçer
o hüzünkâr gitmelerin düşerken sessizliği
ferda balkaya çetin
Berfin Bahar / Ağustos 2013
