bizi alıp yazgılarımızla iniltisiz
kurtarıp acı bir düşünceden zaferle
biriken sağnaklarından savrulur sesler
gözlerimizin
ta yüreğimizden bir can gülümser
bir kadın
şarkıya yükler hüzünlerini
düşsel bir gezegenden seslenircesine
ve kendiyle yaşıt
bunca yıl tükettiği
bir ömür / örselenen
şimdi danseder ışık kümelerinde akşam
sürdürür mahremiyetini ince duygular
imgeli bir yüze yansır çıkıp nesnelliğinden
ellerimiz yitirmez saydamlığını
her şeye rağmen direngen
bir kadın
efsane yaratır sevdasından isterse
ya da gizler yasını kanayan bedenine
ferda balkaya çetin
Aşkın (e) Hali Dergisi
31. Sayı / Temmuz-Ağustos-Eylül 2013
